मायेच्या हळव्या स्पर्शाने खुलते

मायेच्या हळव्या स्पर्शाने खुलते
नात्यांच्या बंधात धुंन्द मोहरते
मन उधाण वारयाचे
गुज पावसाचे
का होते बेभान कसे गहिवर्ते
मन उधाण वारयाचे
गुज पावसाचे
का होते बेभान कसे गहिवरते
मन उधाण वारयाचे

आकाशी स्वप्नांच्या हरपुन भान शिरते
हुरहुरत्या सान्जेला कधी एकटेच झुलते
सावरते बावरते झडते अडखते का पडते
कधी आशेच्या हिन्दोळ्यावर
मन हे वेडे झुलते
मन तरंग होऊन पाण्यावरती फ़िरते
अणि शःणात फ़िरुनि आभाळाला भिडते

मन उधाण वारयाचे
गुज पावसाचे
का होते बेभान कसे गहिवरते
मन उधाण वारयाचे
गुज पावसाचे
का होते बेभान कसे गहिवरते
मन उधाण वारयाचे

ऋणझुणते गुणगुणते
कधी गुणते ते हरवते
कधी गहिरया डोळ्यांच्या डोहात पार बुडते
तळमळते सारखे बाबडे नकळत का भर्रकटते
कधी मोहाच्या चार शणांना मन हे वेडे भूलते
जाणते जरी हॆ पुन्हा पुन्हा का चूकते
भाबडे तरी भासांच्या मागुन पळते

मन उधाण वारयाचे
गुज पावसाचे
का होते बेभान कसे गहिवरते
मन उधाण वारयाचे
गुज पावसाचे
का होते बेभान कसे गहिवरते
मन उधाण वारयाचे